...SZCZĘŚCIE

Być szczęśliwą, jak to jest, co to znaczy,
Może ktoś mi wytłumaczy.
Jak wtedy człowiek się czuje,
Jak się zachowuje.

Ja chyba już zapomniałam.

Mówią, szczęście jest wokół ciebie,
Szczęście to słońce na niebie.
To gwiazdy i księżyc co nocą świeci,
To wokół bawiące się dzieci.

To drzewa i trawa co wszędzie się zieleni,
To śpiew ptaków latających w przestrzeni.
To szum morza, którego nie słyszałam,
To szczyty gór, których nie widziałam.

To jest tak dużo, lecz dla mnie za mało.

Takie szczęście jest normalne,
A moje jest inne, trochę nierealne.
Dla mnie szczęście, to kochający się ludzie,
To pomaganie sobie w codzienności trudzie.

Dbanie nie o siebie, lecz o drugiego człowieka,
By zbyt długo na naszą pomoc nie czekał.
To miłość wzajemna, o której zapominamy,
To szacunek i troska na którą czekamy.

Lecz niestety, w naszym świecie,
Tego szczęścia tak łatwo nie znajdziecie.
Nikt miłości i dobroci chyba już nie ceni,
Teraz ludzkie serca zrobione są z kamieni.

A we mnie rośnie ziarno zwątpienia,
Że to się nigdy nie zmieni.

autor

Dusia1965

Dodano: 2008-09-15 07:56:08

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie