Szczęście
Szczęście ludzkie to jest fala
Raz się zbliża raz oddala
Szczęście na ziemi to iskra ze stali
Błyśnie, zaświeci i znów się oddali
Szczęście to mara, złuda jak mgła
Szczęście zabłyśnie i spłynie jak mgła
Szczęście niepewne jak pajęcza nić
Rwie się i pęka, gdy poczniesz Ją wić
Każdy znasz szczęścia pragnie i rząda
Nikt jednak nie wie jak ono wygląda
O szczęściu marzy w rozmyślań godzinie
I choć w życiu swym spotka to ominie
Gdzie się szczęście znajduje?
Każdy odpowiedz na to znaleźć próbuje
Traci czas na szukanie, na żale
Tylko w życiu swym nie szuka go wcale
Nie myśl, że życie usłane rózami
Bo róże rosną między cierniami
A szczęście samo nie przychodzi
Bo szczęście we łzach się rodzi
Szczęścia nie znajdziesz w żadnym marzeniu
I w czystym własnym sumieniu
Chcesz szczęścia użyć w życiu
Jak fiołek żyj w ukryciu
Jak Lilia bądz niewinny
I jak pszczółka zawsze uczynny
Chcesz być szczęśliwy: Kochaj i wybaczaj
Nad tym co było nie rozpaczaj!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.