Szczęściem spięte

Na bezpiecznej, ufnej ziemi,
dobro skrzy się barwą złota,
tryska zdrowiem, zasobnością,
błogość zdobi domu wrota.

Minął trzeci rok od chwili,
gdy się Ricie ukłoniłem,
obok niej znalazłem siebie,
wcześniej w izolacji żyłem.

Troska znowu się ocknęła,
węszy co nam jest pisane:
kogo zrani kaprys zdrowia,
a co będzie mniej udane?

Chcę z ufnością patrzeć w przyszłość,
tę - szczególnie za zakrętem,
aby lata, wspólne z Ritą,
wstęgą szczęścia były spięte.

autor

Galezariusz

Dodano: 2012-11-15 00:01:14

Ten wiersz przeczytano 876 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie