Już wiem
"Kiedy ogarnia mnie rozpacz mam ochote rzucić to wszystko, wyjść, pobiec przed siebie, donikąd." B.R.
Już wiem co to życie,
Bo kochałam skrycie.
Już wiem co znaczy kochać,
Nie raz przyszło mi szlochać.
Już wiem co znaczy być sobą.
Już wiem co znaczy stać obok.
Już wiem co znaczy odrzucić
I jak trudno potem wrócić.
Już wiem i nic tego nie zmieni,
Przede mną jest masa cieni.
Już wiem, bo tak chciał los,
Za sobą wciąż słyszę głos:
„Nie odchodź!”- krzyczy
głośno-
„Przecież kochałaś tak
mocno!”
Słyszę ten głos z daleka,
A ciemność me ciało powleka.
Na nic już twoje starania.
Zbyt dużo chwil wahania.
Zawrócić już stąd nie mogę.
Już weszłam na tę drogę.
Tu nic się nie może zdarzyć.
Tu nie można marzyć.
Tutaj nic nie boli.
Tutaj nie ma niedoli.
To jest kraina nicości,
Kraina bez miłości.
Tutaj nie ma nic,
Tutaj przypadło mi żyć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.