SZKIC.

Rysowałam Cię węglem
szkicowałam szybko
bo za długo mi było
wyszywać Cię nitką
myślałam, że wyjdziesz
ubrudziłam palce
wyobraźnia -spirala
jak ubrania w pralce
dopieszczałam(chcąc podkreślić światło) -gumką
lecz od tego mazania zrobiło się brudno.

Zagubiłam się w węglach, kartkach, gumkach, szkicach
Szukam w tym portrecie odrobiny życia
Poddaję się. Martwy.
Brudzę się do końca.
Żal w oczach spogląda w okna co bez słońca
już bo noc dogoniła
a zdawało się -chwila
każda rzęsa po kolei wolniutko się zwija
Wiec umyłam paluszki
i jestem gotowa
by rano gdy zaświta
zacząć Cię od nowa
by rano gdy też niebo obmyje się z nocy
byś wyszedł mi już rano
a dziś już dobranoc.

autor

jigga

Napisany: 2007-04-27 Dodano: 2007-07-19 21:27:10

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie