Szklany dom
trudno być sobą
kiedy coś umyka
jakby patrzył
w lustro weneckie
za którym widzę
zagubionego siebie
ściany oszustki
których nie opuszczę
nie mają drzwi ani okien
taki dom ze szkła
widzę niebo
nocą każdą
ale ptakiem nie jestem
któremu łatwo się wzbić
a choćby
przecież nad głową
to samo
zatem
przestrzeni brak
autor
gabriel123
Dodano: 2021-11-19 19:27:11
Ten wiersz przeczytano 460 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Czytam jako bardzo pesymistyczne spojrzenie, bo nie
jest to szerokie. Zawsze trzeba patrzeć ponad to co
się widzi (czy czuje).
Pozdrawiam serdecznie. :)
Dobrze oddane poczucie ograniczenia.
Czy w trzecim wersie nie miało być "jakbym"?
Dobranoc:)
Ja za Anną, czasami nie dostrzegamy uchylonych drzwi,
z przyjemnością przeczytałam wiersz , pozdrawiam.
nawet szklany dom musi mieć drzwi- warto nimi wyjść i
zobaczyć co jest dalej
Dla mnie świetnie napisany wiersz. Zawsze jednak warto
być sobą. :)
Bądź sobą nie musisz być ptakiem aby się wzbić...:)
Pozdrawiam ciepło :)
Sobą trudno być ale warto. Można sier wzbić nie będąc
ptakiem...
Pozdrawiam serdecznie :)
Trzeba wyjśc do ludzi. Z nadzieją wykorzystać nowe
szanse, które czekają. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem:)