Szkoda...
W pamięci falujące wiatrem łany zbóż
w nich maki chabry kąkole
tańczyły śpiewały serenady
echa płynęły daleko daleko
radość niosła
przez pola ogrody
z wiatrem we włosach
w oczach promyki słońca
to było życie pachnące
perlistą rosą o poranku
powiewem młodości
dziś...szkoda gadać.
Komentarze (1)
W pamięci wiele fskujacych zjawisk jest