Szlakiem mgły
Szlakiem mgły
W otwarte okna kamienicy,
wpada wieczorny mrok nocy,
smuga niewidzialnej mgły,
oplata wstęgą przestrzeń.
Drzemiący ludzie spokojni,
szukają w letargu snu piękna,
czują zapach wszechświata,
są dziwnie unieruchomieni.
Sploty widziadeł dnia i nocy,
tworzą chwile wspomnień,
bajka czy sen codzienności,
omamia losy chwilą czasu.
Serca pełne żywotności,
podnoszą skrzydła do lotu,
obudzone życie podnosi się,
rozgania mgłę siłą mądrości.
M.M.Proskurowska.
Dodano: 2021-08-19 00:46:48
Ten wiersz przeczytano 740 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Pozdrawiam wszystkich.