Sztuka przetrwania

Gdy nadzieja siada w kącie z niepewnością,
kiedy ból nieopisany ścina z nóg,
płynę z falą, to nie pora, by się poddać,
dziś nie pytaj dokąd niesie mnie ta łódź.

Trochę wspomnień do kawy,
dobrych słów cała garść,
tak, na  pewno dam radę,
to już nie pierwszy raz.

Choć we własnym domu czuję się jak więzień,
kulę w gardło mi pakuje dziki strach,
śpiewam, tańczę, czasem nawet w głos się  śmieję,
mam świadomość, o co toczy się ta gra.

Trochę wspomnień do kawy,
dobrych słów cała garść,
tak, na  pewno dam radę,
to już nie pierwszy raz.

Niemoc sadza mnie w fotelu, wgniata w łóżko,
nie ucieknę, ale żyć się przecież da,
znieść to wszystko tydzień, miesiąc, może dłużej,
mogę, póki jeszcze wiarę w sobie mam.

Trochę wspomnień do kawy,
dobrych słów cała garść,
tak, na  pewno dam radę,
to już nie pierwszy raz.

https://www.youtube.com/watch?v=o6SprGmHTy4

autor

Turkusowa Anna

Napisany: 2017-02-07 Dodano: 2017-02-07 20:17:30

Ten wiersz przeczytano 1184 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie