Szyderca

a nadzieja...
nadzieja zabija powoli
ze swoim sztyletem latami nas goni
i kropla po kropli nam duszę odbiera
lecz gdy w bocznej uliczce swym przyciemnym plaszczem
okryje nas i zwiedzie ironicznie zaklaszcze
sami na pal snując nasze plany
coraz krwawiej i głębiej bez rozumu się wpychamy
a nadzieja gdzieś w kącie szydzi z nas sobie
bo dla niej ludzie ofiarą są marną
do bólu gonią jak wilk za sarną
nie rozumieją nie widzą maja metlik w głowie
gdyż człowiek jako zabawka przednia
dla szydercy jest nader odpowiednia

i nie ma ucieczki... wyszło podczas rozmowy z Agnieszką :)

autor

ConsP

Napisany: 2006-10-31 Dodano: 2006-11-05 13:06:04

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie