Tajemicza postać
Jak uciszyć serce,
myśli uspokoić?
Jak wypuścić z dłoni,
resztkę szeptów twoich?
Czasem tylko pragnę
zamknąć w niepamięci.
Postać w sny ubraną
co się w duszy wierci.
Przeszywasz jak dłuto,
rzeźbisz jakby w skale.
W roztargnionych zmysłach
zawsze doskonalej.
Złudą senną jesteś,
czy za dnia mirażem?
Tylko czemu czuję
twój oddech na twarzy?
Każdego wieczoru
widzę światło w oknie.
Poczuć sercem mogę,
lecz dłonią nie dotknę.
Jeśli prawdą miłość
i niewiarą ramię.
Nie wymazuj marzeń
Zostań mi kochaniem.
autor
Gorzka_kawa
Dodano: 2024-01-30 08:48:13
Ten wiersz przeczytano 583 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Czytało się mile ale jak to u Ciebie w pakiecie
niestety widać pośpiech. Np w dziesiątym wersie
zamieniłbym jakby na niczym i jeszcze pomajstrował bym
w kilku innych miejscach. Jednak to tylko moje zdanie
i jeśli jest rozbieżne z Twoim to z góry przepraszam i
cofam wszelkie uwagi. Jak już mówiłem czytało się miło
zatem plusa zostawiam:)))
Ale ładnie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
To bardzo miła prośba, to śliczny ciepły wiersz.
Czytam, czytam i coraz bardziej lubię Twoje myśli,
rozważania, Twoje marzenia Kawuniu. Proszę o jeszcze -
dobranoc.
Mmmm... ładnie :)
:) To był raczej lapsus.
Bardzo lekko i przyjemnie "obrazujesz" pisaniem.
Krzemanka dzięki Już naprawiam ten niewybaczalny
błąd;)
Ładnie:) Warto uzupełnić ogonki w "senną", "czuję",
"ranię". Czy nie miało być "W roztargnionych zmysłach"
zamiast "W roztargnionym zmysłach"?
Miłego wtorku:)
Z wielką przyjemnością.
Urocze miłosne rozmarzenie...
Pozdrawiam :)
z podobaniem.
Piękny wiersz i piękne marzenia:) Miłego dnia:)
Po przeczytaniu wiersza przyszły mi na myśl słowa
piosenki Ireny Jarockiej:
"Wymyśliłam cię nocą przy blasku świec,
nauczyłam się ciebie po prostu chcieć.
Wystarczyła mi chwila niewielka,
byś imię miał, byś po prostu się stał." ;)
https://www.youtube.com/watch?v=U0yg7DSM6QA
Dedykuję ją Tobie i Twoim Gościom na dzień dobry,
pozdrawiam ciepło :)
Urocze rozmarzenie i tęsknota za bliskością, miłością.
Ślę moc serdeczności i uśmiechów:)
Wiersz wyraża tęsknotę, niepewność i pragnienie
zrozumienia tajemniczej postaci, ukazując emocje
związane z uczuciem utraconej miłości. Rzecz jasna,
postać pozostaje tajemniczą tylko dla czytelnika.
(+)