Tajemnica Pigmaliona

Zataczałem się we mgle - najpierw byłaś obok mnie, albo nie było Cię wcale...

Widzę jak przez mgłę jedynie zarys twego ciała
Błękit twoich oczu każdego dnia mi się śni
Choć nie znam twarzy wiem, że jesteś doskonała
Ponieważ powstałaś z moich skrytych myśli

Ulepię cię z gliny mych najpiękniejszych snów
Wolną od gniewu, zła świata i przemijania czasu
Nadam cechy wszystkich jasnolicych aniołów
By potem ożywić miłością płynącą z mych słów

Bez skazy pierworodnej w mej jaźni poczęta
Ucieleśnienie najczystszego dobra i miłości
Moja nadziejo, muzo, królowo przepiękna
Wiaro w lepsze jutro, przyczyno mej radości

Moje uczucie do Ciebie jest szczere jak me łzy
Choć wiem, że ma miłość będzie nieszczęśliwa
Dopóki nie spotkamy się naprawdę: ja i Ty
Dopóki nie uwierzę, że możesz być prawdziwa

autor

Proteus

Dodano: 2007-04-26 07:18:09

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie