Tajemnicza chwila
Wśród drzew, przy chacie,
stoją przytulone postacie.
Splecione mocno ich dłonie.
Trwają tak przy nocy osłonie.
Jakiś nieśmiały cień się ściele,
jakby chciał im szepnąć wiele.
Otula sobą, chcąc ich schować,
przed oczami innych uratować.
Niewiastę oblubieniec uwodzi.
W ich sercach miłość się rodzi.
Ten czas... ta tajemnicza chwila.
Gdzieś w oddali słowik ją umila.
Warszawa, 3 maja 2017 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2017-07-10 12:31:25
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Piękna i romantyczna chwila...
Miłego wieczoru:)
Bardzo romantyczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ciekawy, numeryczny wiersz. Pozdrawiam z
ciepłego południa Francji
Fantastyczny :) pozdrawiam
Sielski obrazek namalowałaś w rymach aabb :)
Czwarty wers :
Trwają tak przy nocy osłonie; czytam:
Trwają tak pod nocy osłoną.
Myślę, że tak poprawniej, ale wiersz i tak uroczy.
Pozdrawiam moją imienniczkę :)
Ślicznie dziękuję za komentarze.
urocza ta chwila i taka romantyczna gdy słowik ją
umila:-)
pozdrawiam
Noc bywa tajemnicza i można w czasie jej trwania
usłyszeć słowiki.
Miłego dnia Joasiu życzę:)
Piekna chwila i niech trwa, niech nie przemija.
Wizualny obraz, se slow, podoba sie.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Aż szkoda, że to tylko chwila.
Pozdrawiam serdecznie Zdzisławo :))
Bardzo ładnie słowem malowane! Pozdrawiam!
ładnie obrazowo pozdrawiam
Słowik do tego tria a czas bezpowrotnie mija.
ten romantyczny obrazek mam przed oczami i uśmiecham
się do niego
serdecznie pozdrawiam