Tajemnicza Pora Roku
Liście przybierają niecodzienny kolor
Powietrze staje się cięższe
Dusza staje się cięższa
Nie potrafi wyjaśnić wszystkiego
Krzyczy w klatce zwane ciałem
Nagle milknie, bezsilnie
Zamyka się we wspomnieniach minionego lata
Do oczu napływają myśli, wspomnienia
zamknięte w szklanych łzach, które łatwo
wytrzeć...
Głęboki oddech..
Spojrzenie w dal...
Odejść? Czy nadejdzie lepsze jutro? A może
dnia jutrzejszego dusza juz nie zazna?
Cialo upadnie, nim się pozbiera
Czas minie, zima minie, wiosna minie
Lato? Lata juz nie będzie...
autor
Dnim13
Dodano: 2020-12-06 22:28:53
Ten wiersz przeczytano 1260 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wymownie i smutno.
Lato przychodzi co roku, choć oczywiście nie każdy je
dostrzega...
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj!
Ciekawie o przemijaniu z pesymistycznym zaończeniem.
Bardzo wymownie o przemijaniu, pozdrawiam serdecznie.
Nigdy nie wiadomo kiedy nadejdzie koniec, a pozytywne
nastawienie do zycia i wiara dają czas na pogodzenie
się z losem.
Witam na Beju i pozdrawiam
Taka ta pora roku jest.
Czas rozliczania. To co było.
I dzień dobry, witaj na Beju.