Tajemniczość wzniosłych chwil
Dobrze, że w porę się zorientowałem. Mało co a zapomnianym dziś wiersz dodać.
"Tajemniczość wzniosłych chwil".
01.02.2024r. czwartek 18:41:00 na
telefonie.
Na laptopie później.
Tajemniczość wzniosłych chwil
Jest wciąż między nami
I niech tak pozostanie na zawsze.
Nasz wymiar,
Wzniosły, wyższy wymiar
I w nim dusze,
Ciała
I serca z umysłem także.
Jako ciało i dusza w jednym.
Dwa stany skupienia
W nas dwoje
I w jedności jednoczenie.
Taka to tajemniczość.
Takie wow,
Że poeci milkną,
Bo żadne słowa,
Żadna poezja
Tego nie ujmie.
Tego ująć się nie da.
Wszelkie zapis to tylko
Jakże niedoskonała namiastka.
Pocałunek
I cisza.
Trzeba zacząć pisać o czymś innym,
Bardziej uchwytnym
Niż Miłość niepojęta.
A, gdy jest świadomość,
Że w tym wszystkim jest Pan Bóg to
Kolana się uginają.
Miło, że jesteście.
Komentarze (3)
Ładnie.
Pozdrawiam serdecznie AMOR-ku:)
Z przyjemnoscia przeczytalam. Pozdrawiam Amorku :)
Z podobaniem pozdrawiam serdecznie.