I TAK KOCHAM CIĘ ŻYCIE

Witaj MAGNOLIO.:)
Tak kochajmy życie, jakie ono by nie było, jest tylko
nasze i jest nam dane, tylko raz.
Piękny wiersz i refleksyjny,
Pozdrawiam serdecznie.;)

Carpe Diem. Chwytaj dzień, ciesz się chwilą, dziękuj
za radości, zapominaj o smutkach. Szczęście to ulotny
ptak. Pilnujmy go, żeby nie odleciał.
Pozdrawiam i zapraszam do mnie na różaniec. :):)

Och życie, życie do przodu wciąż gna,
nie zawsze te o którym marzymy,
ważne, że czuje się wciąż jego smak,
oraz zbyt głupio go nie niszczymy.


Bardzo fajny, refleksyjny wiersz o życiu.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)

Życie częściej nas poszturchuje niż solidnie obija i
to są znaki jak trzeba żyć, żeby być szczęśliwym...
mądry i pouczajacy wiersz, pozdrawiam Cię serdecznie
Magnolio :)

To bardzo dobry, mądry wiersz.
Wielu mogłoby "zazdrościć" takiej "wyrozumiałości" dla
życia. Szczególnie, gdy dostaje się od niego często w
kość... No i wiara, oczywiście.

Pozdrawiam serdecznie, dobrej nocy :-)

witaj

wiara czyni cuda i przenosi góry
nadziej a płonie zawsze na zielona
a miłość nas zespoli

może jutro powróci słońce nadzieja
pozwolisz mi zapomnieć o smutku....

uwierz warto czekam

pozdrawiam

Myślę że to jest w życiu najważniejsze akceptacja
samego siebie a gdy już człowiek jest siebie pewny nie
straszne mu przeciwności losu

Akceptować życie, cokolwiek się zdarzy, bo drugiego
nie będzie, szukać pozytywów pomimo, to duża mądrość.
Serdeczności i uśmiechu!

Głęboka refleksja czasami życie „ każe nam wspinać się
pod gorę ”?

MAGNOLIA, aby nam w życiu było lepiej musimy zacząć od
siebie, czyli powinnyśmy pokochać się. Zaakceptować
siebie takimi, jakimi jesteśmy:)
Kiedy to uczynimy życie nabierze innych barw?
Nie ukrywam teraz jest ciężki okres w życiu każdego
człowieka, ponieważ pandemia sprawiła, że zostaliśmy
rozdzieleni...
Jednak człowiek to ssak stadny i musi żyć w gronie
ludzi, mówię tu ogólnie;)
Myślę, że tu jest problem w myśleniu, czyli myślenie
pozytywne ono spadło a co za tym idzie zamknęliśmy się
na życie i ludzi. Warto wyjść z cienie i spojrzeć na
słońce, którego w tym momencie nie ma na niebie...
Czyli opuścić skorupę i wyjść do ludzi...

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)

Kto kocha swoje życie to jakby krok do szczęścia
choć różnie z tym bywa:)
pozdrawiam:)

Ten kto kocha swoje życie z pewnością też o niego dba.

Jest to pierwszy krok do tego aby być szczęśliwym.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek

Żeby kochać swoje życie trzeba patrzeć na świat i
ludzi optymistycznie, wszak nie żyjemy tylko dla
siebie. Czy jesteśmy darem, jaki możemy zaoferować
innym?
Pozdrawiam :) Zasłużony głos na wiersz zostawiam :)

Witaj...ładny wiersz z mądra refleksją bo życie jedno
mamy i radośnie z pasjami powinniśmy w spokoju i
zdrowiu je przeżyć.Pozdrawiam serdecznie.

Cieszyć się życiem bez względu na to jakie jest, bo
mamy je tylko jedno...pozdrawiam :)

Tak, bo pasją jest żyć, świetna refleksja, pozdrawiam
ciepło, śląc serdeczności.