Tak mi przykro
Szkoda,że nie można cofnąć czasu. /Zwierzenia starszej pani./
Za oknami burza, śniegiem sypie w okna.
W domu cisza, zegar cyka, ja przy kawie.
Patrzę na to zdjęcie. Biedna ja,
samotna.
Wciąż cię pytam w jednej i tej samej
sprawie.
Czy nie gniewasz się już na mnie,
ukochany?
Nie raz ciebie gryzłam, ja, paskudna
żmija.
Jak krzyczałam, wychodziłeś zapłakany.
Kiedyś próbowałam nawet użyć kija...
Dzisiaj myślę, oczy moje łzą zachodzą,
Po co były z tobą walki, te napady?
Moje oczy wciąż po twoim zdjęciu wodzą.
Byłeś mi aniołem. Nie zaznałam zdrady.
W gniewie podchodziłeś i głaskałeś
włosy.
Chciałeś łzy obetrzeć, ja nie
pozwalałam.
Bardzo pragnę, abyś łzy nam otarł,
nosy,
a chusteczkę skarbie, też bym ci podała.
Gdybym mogła jeszcze raz swe życie
przeżyć,
dobry przykład dali dla mnie tata, mama.
Byłeś taki dobry, trudno w to uwierzyć.
Ty odszedłeś, ja od dawna jestem sama.
Zwierzenie pewnej miłej pani z Domu Seniora.
Komentarze (43)
Przepełniony smutkiem i tęsknotą wiersz...wzruszający
pozdrawiam cieplutko :)
Ładny, tęskny wiersz.
Pozdrawiam Broniu :)
Witaj, Bronisławo :-)
Mnie bardzo wzruszył Twój wiersz. Jest tutaj ból,
tęsknota, przemijanie...
Myślę, że wszyscy popełniamy błędy i często
poniewczasie doceniamy dobro i oddanie naszych
bliskich...
Smutny, ale piękny wiersz :-)
Pozdrawiam ciepło :-) Bartek
Smutny wiersz.
Cóż,smutny wiersz,a trzeba było wcześniej pomyśleć.
Teraz niepotrzebne żale i łzy.Bóg dał nam
rozum,używajmy go jak najczęściej. Pozdrawiam.
Śliczny opis, ale msz niepotrzebne smutki, bo przecież
sama słodycz się szybko przejada. Pozdrawiam
nic tak nie przytłacza jak śmierć "drugiej połowy" ,
rozpamiętywanie i tęsknota rozrywa na strzępy...
pozdrawiam serdecznie Bronisławo
Każdy popełnia błędy. Często zdajemy sobie sprawę jak
już jest za późno na zmianę. W wierszu jest moc żalu i
tęsknoty za utratą tego, co było. Niestety czasu nie
wrócimy. Trzeba z nadzieją iść do przodu. Udanego dnia
wypełnionego serdecznością:)
Piękny, z tęsknotą napisany wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny, życiowy wiersz. Za późno doceniamy to co
mieliśmy...
Przesmutny, tęskniący i przepraszający wiersz. Samo
życie.
Ileż z nas chciałoby cofnąć czas...
Serdeczności ślę Broniu:)))
Kiedy ktoś odchodzi "druga połowa" boleśnie to
przeżywa. Dlatego najlepiej byłoby odejść razem. Np.
zginąć w jednym wypadku...
Wiersz wymownie wyraża tęsknotę,
to wielki ból, gdy traci się ukochaną i dobrą osobę,
pozdrawiam z podobaniem dla wiersza, dobrej niedzieli
życzę :)