...tak też bądź swoim krytykiem...
co sądzisz o życiu w którym żyjesz
o więzi miedzy ludźmi realnymi
nie myśląc o dobie komputerowej
tylko o tym co bliskość łączy
w dotyku innego spojrzenia
co sądzisz o twórczości swojej
świadomie tak prawdziwie
bez strachu słowa cierpienia
rachunkiem swojego sumienia
w perspektywie istnienia
bo ja jestem jak wiatr
gdy on gra tak myśli tańczą
kolorowo i kameralnie
każdą porą roku lekkością ciała
gdzie wróg jest i przyjaciel
jak dniem tak i nocą
co sądzisz będąc krytykiem
samego siebie nowej cywilizacji
zasiedzenia czy aktywności
płynącego z mózgu czy serca
w dawaniu życia radości
co sądzisz o swojej świadomości
czy słowo twoje kłamie czy ciało
czy czujesz smutek czy radość
bo ja powiem tylko - szczęście mam
jak też to co szczęściu potrzebne
i tylko w życiu krytykuje zazdrość...
2013-11-07
nea
Komentarze (8)
Zazdrość jest złą cechą charakteru.
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
w:) dziękuję jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
Xymeno-wiesz że internet jest jak życie realne co nie
wątpi w siebie tylko zazdrość króluje
ze złości aż kipi jak ty Xymeno
tak nie wiele masz do powiedzenia
a chciałabyś być krytykiem kogoś tylko nie swoim
w:)):):)
Trzeba czasem tak popytać.. siebie..
Pozdrawiam :)
Muszę się zastanowić... Pozdrawiam 'D
Gdyby autorka zechciała być krytykiem swojej
tffu!rczości, to zrozumiałaby, że lepiej, znacznie
lepiej można było napisać to wierszydło.
Liznąłem go i odczuwam lśniącą satysfakcję.
Tak, zazdrość trzeba krytykować, to niedobra cecha!
Pozdrawiam.
Co sadzę o tym wszystkim? - piszę sercem, kocham
ludzi, nienawidzę zazdrości, bo nienawiść budzi.
Pozdrawiam neo