Tam gdzie...

Tam gdzie się droga szarą wije wstęgą
cicho i czule otulając wzgórza,
gdzie łanów złotych falująca pręga
na horyzoncie linią się wynurza,
aby się stoczyć z jedwabiu szelestem
pomiędzy jasne, zieloniutkie trawy
i sycąc oczy czarującym gestem
zniknąć za lasem ot tak, dla zabawy...

Tam dzisiaj mieszka pośród gór i lasów,
pośród słońc złotych i kojących cieni,
pośród przeżytych i odległych czasów
serce dziecięce, najmilsze wspomnienie.

autor

sael

Dodano: 2007-01-13 13:41:25

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie