Tato

Patrzę na Niego,
Widzę cierpienie w głębi oka.
Jego ciało całe drży
Od bólu, co Go dotyka.
Masuję, dotykam chcąc pomóc jakoś,
Patrzy się na mnie nie rozpoznając.
Łza spływa po moim poliku,
Bo widzę, jakby już odchodził.
Nie mogę nic zrobić, zaradzić.
Trzymam Różaniec i rzewnie płaczę,
Bo to jedyne, co mogę teraz.
Nie zabieraj mi Go jeszcze Boże!
Jeszcze nie pora, nie jego czas!
Chcę się z Nim weselić,
Przy jednym jedząc stole.
Idąc przez życie
Z ojcowską pomocą!

autor

Aludog

Napisany: 2012-10-21 Dodano: 2012-11-17 15:59:20

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie