teatrzyk absurdalny, że aaaach…!

Milego, Krzemanko. :)

Dzięki za uśmiech:) Miłego wieczoru.

Hermes, skoro z beztroska to oki. :)

:))) Baba dziekuje babie -
od pracy tutaj zurawię,
bo taki to czas dla bab,
ze porzadki, strucle i mak :)))

A na pustyni w oczy !i piach a ja go w róże i wilgoć
czaruje pach pach

W,snach magia skrywana duszami troską..

W,snach jest czuć kolorów boskością..

Z radością przeczytał i pozdrawia;)

Gruszeczko- gwoli ścisłości- fikołki to wysiłek
fizyczny: nie żebym zbytnio była wyrywna fikać, ale
życie mi wymusiło takową gimnastykę, a ja jestem za
życiem... chociaż czasami paskudnie potrafi kopnąć. A
Ty mnie ubawiłaś dziś,poetycka babo:))

Zorka, ja juz nie trenuje tego siadania, bo straaaaach
:)))

:) Widocznie źle siadam (po babsku) nawet w spodniach,
bo ani taaak, ani aaach nie dane mi była słyszeć. Od
jutra zaczynam ćwiczyć (przed lustrem). Pozdrawiam :)

:))))))))))
Jacku, unioslam ten ciezar zachowawczy wyprostowana
postawe! :)

Ubiore jezcze przed choinka :)

AAnanke, fikolki to znak, zes w formie! I to jakiej!
Bo ja to juz tylko moge sie poturlac! :)

Elu, pozorom wbrew, trzeba mieć to coś, by tak lekko
pisać:)))

mimo " Alchemii słowa",
optymizmu Autorki
wciąż usiąść nie potrafię
'o taaak!'- to tylko-fikołki!.

ubieraj, już ciekawam efektu :)

Powaga sytuacji zdecydowanie wymagała powstrzymania
ust:):):)

bo mini, musze kiedys te swoja wizje ubrac w slowa! No
musze! :)))) Wiem, ze nie pogniewasz za to. Hmmm, tez
w formie scenki moze - teatralnej :)))

*ta pani byla moja... - szyk mi sie z wrazenia
przestawil :)))

Jacku, zwazywszy, ze wowczs ta byla Pani moja
tesciowa, to wyobraz sobie ile walki musialam ze
soba, by nie rechotac jak zaba :)