Ten jankes...

Ojciec przeżył wojnę dzięki splotom losu,
Prawdy nie powiedział, choć nie umiał kłamać.
Na pierś swą przyjmował bolesną moc ciosów,
Co o tym ma wiedzieć ten jankes Obama.

Szmat czasu spędziłem w czasach komunizmu,
Ale nie uważam, to za straszny dramat.
Dlatego was proszę więcej optymizmu,
Bo mógł się pomylić ten jankes Obama.

Moje dzieci muszą wyjeżdżać za pracą,
Martwię się tym strasznie, matka płacze sama.
Podobnie nam wszyscy na rozstaniach tracą,
Czy tego świadomy jest jankes Obama.

Dajmy już mu spokój i zamilczmy godnie,
Na jego honorze śmierdzi brzydka plama.
On ją wnet wybieli by mieć czyste spodnie,
To Amerykanin, ten jankes Obama.

Długo bym przytaczać mógł uszczypliwości,
Lecz zatrzymam myśli by nie wpadły w blamaż.
Uczmy tolerować czyjeś ułomności,
Nawet jak ich dużo ma jankes Obama.

autor

Grand

Dodano: 2012-05-31 09:19:37

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie