Teraz...
Rozbrzmiewa ten głos
krzyk żalu i bezsilności.
Moc zamknięta nie pozwala
można by w imię miłości,
Dusić w sobie co wielkie
marzyć dalej bez porażek.
Wierzyć patrząc w oczy
powtarzać czas pokaże.
Radość coraz dalej odległa
srebro bardziej na skroni
zdążyć jeszcze się nacieszyć
zostać już na dnie w pogoni.
autor
bartlomiej
Dodano: 2023-05-14 12:10:03
Ten wiersz przeczytano 533 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Najwazniejsze zdazyc na czas..
To nowoczesne korpo pośpiech wymusza.
i bywa że niezależne od nas.
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
Życie nam umyka, młodość przemija, ale ważne jest tu i
teraz.
Dobra puenta.
Pozdrawiam serdecznie
Przez całe życie dążymy do jakiegoś celu. Często droga
jest ciernista i kręta, ale siłą charakteru można
zamierzony cel osiągnąć.
Pozdrawiam.
ważne by "zdążyć jeszcze się nacieszyć"
aż tryska jakąś tragedią z wiersza