Teraźniejszość

Głęboko zakopana w duszy podziemiu

Knuję nierealnistyczne, złowieszcze, okrutne plany

W Ciemności, widzę dotykiem i ogniem

Spalona płomieniem nienawiści ubieram strój z czystej skóry pierwszej wartości

Nikt nie zobaczy tego co kryje się pod nim

Swąd siarki, i odpadające kawałki prawdziwego Ja ukryje pod parasolem ulubionych perfum

Tak właśnie doszczętnie zniszczona przemierzam ulice w poszukiwaniu ofiar

Ofiar udawanej i absolutnie nie bezinteresownej dobroci i troski za którą oczekuję słonej zapłaty

Zapłaty nie zapisanej w żadnym podanym dokumencie, nie wypowiedzianej choćby szeptem

Zapłaty o którą upomnę się w najmniej oczekiwanym momencie gdy strata mnie będzie dla Ciebie gorsza niż własna śmierć.

autor

Misia87

Napisany: 2009-08-10 Dodano: 2009-08-23 18:23:24

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie