Tęsknota
Po dniu przychodzi noc,
To prawda jak świat stara.
Płacz zmienia się z uśmiechem,
Zwątpienie zastąpi wiara.
Stary rok wita nowy.
Radością i smutkiem gości.
Snujemy nowe plany,
Z wiecznym pragnieniem milości.
Wiek dodał skroniom srebra
I parę zmarszczek w twarzy.
Sny jednak pozostawił,
O których każdy marzy.
Żyjemy tylko chwilę,
Czując się czasem starymi.
Tęsknotę w sercu nosząc -
- Kochać...i być kochanymi!
autor
zocha
Dodano: 2013-04-14 00:24:20
Ten wiersz przeczytano 803 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
teraz gdy skronie srebrne to najpiękniejsze marzenia i
sny ...
pozdrawiam serdecznie:-))))
Tak to prawda metryka to jedno a młodość duszy drugie,
tęsknoty i marzenia mamy bez względu na wiek:)
Otulone tęsknotą marzenia...(+)
Przeczytałam to sobie tak:
Wiek dodał skroniom srebra
i parę zmarszczek na twarzy.
Sny jednak pozostawił,
a w nich każdy marzy.
Żyjemy tylko chwilę,
czasami czując się starym.
Tęsknotę w sercu nosząc,
by kochać...i być kochanym!
naprawdą super, nie ma czegoś takiego jak starość w
miłości-to tylko liczba,wiek, srebro na włosach-ale
nie oznacza starości
Witam. Bardzo ładnie opisana tęsknota. Do samej
starości-wiek dodał skroniom srebra". Dobranoc
Może być.