Tęsknota
Czasem parę chwil zmienia całe życie....
Wiersze Twe spadły na szczyt Parnasu
Jak z nieboskłonu złota kometa
Lub perła przednia -klejnot w atłasach
Kwiecie w ogrodzie zrytym przez kreta
Zamilkł Twój świergot w koncercie ptaków
Jak kamień znika wrzucony w głębie
Zanikłaś różo wśród polnych maków
Odleciał śpiew Twój cieniem gołębim
Czemu poetko znikasz w niebiosach
Komu słowicze śpiewasz dziś trele
Czy jako muza po łące bosa
biegasz już z innym swym przyjacielem
Tęsknota wzmaga głód rozłączenia
Wiosna poety wzmaga tęsknotę
Jeszcze nie zwykłe mi Twe milczenia
Które wciąż depczą czar wspomnień
złotych
Gdziekolwiek jesteś: w gwiezdnych odmętach
I komukolwiek swe wiersze śpiewasz
Wiedz: w mych wspomnieniach Ty jesteś
święta
-Wenus kwietniowa w objęciach nieba
Opublikowałaś kilkanaście dobrych wierszy. Wszystkie wysoko punktowane. Dlaczego zniknęłaś z mojego życia ?
Andrzej Trzebicki
Komentarze (22)
Muza pewnie chce trochę odetchnąć świeżym
powietrzem,tak pięknie jest wokół.Wróci zapewne ,może
w innym przebraniu,bo muzy są kapryśne...Wiersz sercem
pisany,poetyckie strofy...:)
To jednak prawda. Kiedy jest na widoku, odarta a
tajemnic to nie ekscytuje. Jednak kiedy znika to
namiętnie gonimy :-).
Łany wiersz, uczuciem pisany ale nie powinno być
czasami zamiast "znikłaś" "zniknęłaś" bardziej po
polsku brzmi i poetycko...
Opisaleś swoją muzę dokładnie ale tak szybko nie
wróci jednak bądź cierpliwy .Tęsknota jest piękna .
Wiosna poety wzmaga tesknote...Szkoda,ze Twoja muza
odeszla.Pieknymi rymami podkreslasz zafascynowanie
nia.
Tajemnicza kobieta... nie dość, że poetka to jeszcze
muza - piękne miałeś natchnienie! A jego owocem na
wskroś romantyczny, melodyjny wiersz. Mozna się
delktować czytając, a i forma dopieszczona w
szczegółach. Brawo!
Pięknie opisałeś osobę,która zapadła Ci wierszami w
serce.Podoba mi się Twój wiersz,dobre rymy i
delikatność