Tęsknota
Pustka, w której tkwię głęboko
próżnia, niespokojny spokój
wszystko wokół mnie nuży
smutek kształt swój wydłużył
tęsknota sięga rozpaczy
jakiś półsen na jawie
budzi impuls żebraczy
idź, proś, błagaj
rozsądek ostrzega zważaj
duma kobieca mówi nie
nie czekaj
-33-
Komentarze (16)
Wymowne i zarazem smutne wersy, pozdrawiam ciepło.
Dziękuję miłym gościom za przeczytanie, dobre słowo,
pozdrawiam serdecznie:)
Porozmawiać z nim należy,
szkoda czasu na czekanie,
albo w prawo albo w lewo,
woli miłość czy rozstanie.
Najgorsze jest liczenie, że jakoś będzie, może zmieni
się na lepsze itd, itp. Spokojna rozmowa przy kawie,
wysłuchanie partnera, przedstawienie swego widzimisię
jest dużo lepszym rozwiązaniem i może szybko poprawić
obecną sytuację. Fajny, smutny wiersz. Serdecznie
pozdrawiam życząc miłego, spokojnego dnia :)
poczekaj na tego co dopiero nadejdzie...
Trzeba przemyśleć co wybrać...pozdrawiam serdecznie
I nie wiadomo, czy lepiej działać, czy czekać?
Pozdrawiam :)
Jeśli nie chce się tęsknić
trzeba dumę schować do kieszeni
dawniej nie wypadało dziś można
śmiało zrobić pierwszy krok
byleby tylko z ostrożna...
Z podobaniem serdecznie pozdrawiam :)
Powiało smutkiem z wersów. Ech, ta miłość.
Pozdrawiam Kri
Tak, co tu napisać... smutne wersy. Pozdrawiam
serdecznie
Smutne, ale miłości wybłagać się nie da. Jak
odleciała, nie wróci. Pozdrawiam
Prawdziwa miłość potrafi wszystko znieść.
Pozdrawiam serdecznie :)
miłość swoimi prawami zarządza
z podobaniem
Duma i zacietrzewienie obu stron jest zgubne dla
związku...smutny i refleksyjny wiersz...
pozdrawiam cieplutko Kri :)
Tak...
dla prawdziwej miłości można wiele zrobić, i duma w
tym nie przeszkodzi.