To juz czas...
Stanela na moscie
To juz czas...
Moze chciaz glebia ukoi jej dusze?!
Tak wiele pytan
pozostalo bez odpowiedzi.
To juz tylko puste slowa, bez znaczenia!
Tak wiele chwil bez czulosci.
To juz tylko puste chwile, bez
znaczenia!
Wiec to juz czas pozegnac sie z ziemskim
padolem
Zanurzyc sie w blekitnej toni
I juz wiecej niewracac
...nie kochac
...nie czuc.
Nie karmic duszy pustymi slowami!
Nie obdzierac serca z marzen!
Zasnac. Po prostu usnac na wieki.
autor
Tiferet
Dodano: 2007-10-03 15:36:20
Ten wiersz przeczytano 432 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
desperacja i żal duży jest nieraz takim myśleniem
Dobrze ujęty wiersz w klimacie dramatu ale życie jest
jednak cudem którego nie można stracić Pięknie
napisany