To nie jest wiersz – jak to nazwać

Mamy w sobie wiele rzeczy których nazwać po imieniu nie umiemy,
lub nie chcemy, jest tęsknota która łamie serce które jest w rozterce,
jest boleść i znowu o serce zahacza –
jest radość co i tu znowu serce, która serce rozsadza.
Są chwile wielkiego smutku, lecz wystarczy iskierka i
tu znowu wracam do serca - to nadzieja
Serce targane tęsknotą, krwawi w rozterce,
zmęczone pragnie od tego uciec jak najprędzej.
Wie serce co czynić by uciec od niedobrego-
rozkłada pod swoją głowę ręce –
przymyka oczy przed rażącym światłem,
znajduje rzecz jedyną –
oddaje się marzeniom
Taki stan jest u mnie w tej chwili właśnie,
ręce mam pod głową – złote myśli i z nimi zasnę.
Nim mnie czarnośc pochłonie,
jeszcze w myślach trochę poswawolę,
a to wspomnę miłe słowa które mam od ciebie,
bo dla mnie pisane
a to ręce zanurzę głęboko zanurzę w poduszkę nim zasnę.
Mnie nie ma, nie istnieję- ale moje serce w noc szaleje –
wspomina grzechy razem popełnione w zamyśle,
odzywają się w nim marzenia sprośne – czasem brzydkie.
Moje serce we mnie śni lub wariuje –
ale czyni to tak pięknie, ze ja to piękno czuję
Mam w sobie takie małe kowadełka,
na których co dnia wykuwam sobie
diabła podkówki lub aniele skrzydełka .
Tak było od zarania, od mego poczęcia,
raz serce skacze – innym razem płacze i bezradnie klęka.
Dziś teraz uparłem się i nie zasnę,
dłonie pod głową, przed oczyma ciebie piękna niewiastę,
oddam się z tobą dziewczyną w podróż marzeń na gapę,
najpiękniej ze w tej podróży, ciebie zobaczę
Och moje serce !

Napisałem by wypełnić czernią biała kartkę,
smutno samej w bieli – ja zaraz zasnę

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.Simplesite.com

autor

slonzok

Napisany: 2016-09-18 Dodano: 2016-09-18 09:13:52

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie