To nie przypadek ...

jesienna nadzieja na miłość ,pozdrawiam cię

u ciebie również szczęście w strofach
bardzo piękny utwór, lekki w czytaniu ,ciepły w dotyku
myśli weny
miłego wieczoru w zapatrzeniu w zielone oczy lub
innych kolorów
pozdrawiam Cię miła dziewczyno

dobrze sie czyta..tak ze zrozumieniem..

dzięki magda* i staż...po przeczytaniu doszłam do
wniosku że potrzebne poprawki ...co też zrobiłam
dziękuję :-)

W drugiej przesunęło mi wers, ale domyślisz się

Pięknie o szczęściu. Staż ma rację. Może:
Zmęczone żarem lato odeszło
zabrało ciepłe i słodkie sny
jesień już wita jarzębinami
i rdzawą łąką ubraną w mgły

za progiem cicho czeka nadzieja
jak twoje oczy- taka zielona karmi mą duszę nieco
rogatą
gdy noc ponura o świcie kona

po listku, zadrżało przed to
przecinek

to nie przypadek, to przeznaczenie
i niezbadane losy wszystkiego
wczorajsze szepty smutku bez granic,
dziś szczęście, miłość daje niebo
autor

Tak sobie czytam

Jednym słowem, wspaniały. Pozdrawiam

Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)

Warto uporządkować rytm wiersza, bo jest bardzo
nierówny. Wtrącenia oddziela się albo przecinkami,
albo myślnikami, albo nawiasami. W ostatniej zwrotce
jakby Pani zabrakło czasu na uporządkowanie treści
dwóch ostatnich wersów.

Ładnie, ciepło, przeznaczenie może zamienić smutek w
radość, bez względu na porę roku.
Pozdrawiam:)

Wiersz, jakie lubię, pięknie napisany.

"to nie przypadek to przeznaczenie" , przeczytałam z
przyjemnością. Cieplutko pozdrawiam

"już jutro - moje serce zadrżało
znajdą się nasze dłonie w uścisku"
to jakby mieli zostać ze sobą na długo. I jeszcze, że
oboje bardzo pragną na zawsze przytrzymać szczęście.
W późno-wrześniowy czas tyle gorąca w uczuciach.
Bardzo potrzebnego.
Marianko, pozdrawiam Cię :))

Gdyby tak można było czerpać z nieba... Pozdrawiam z
sympatią ;D

I dłoń co trzymam, wiarę mi daje
miłość jest mocna i w nas...
nie są to obyczaje
Pozdrawiam serdecznie