To tylko
To tylko błękit łzy rzęsiste roni.
Pewnie żałuje wczorajszego złota,
które mu promień w jasne włosy wplątał.
Nasza pogoda tę szarość przesłoni.
To tylko cisza przysiadła za oknem,
jakby zdziwiona zimowym pastiszem.
Popatrz - w leszczynie wiosna wiersze
pisze.
Wkoło radośniej, chociaż wers jej
moknie.
To tylko chwile zamotane w kłębek
zwykłej nostalgii w przedwiosennych
mgnieniach.
Przytulaj radość naszego istnienia -
zawsze zamienia smutne dni na piękne.
Komentarze (34)
Piękny nostalgiczny wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie:-)
bardzo ładnie, nostalgicznie, z nadzieją na lepsze
Po prostu, pięknie! Pozdrawiam!
:-) jak zawsze pięknie napisane a do tego jeszcze
wspaniałe metafory :-)