Tomasz

Chodzę po ziemi
zbyt szybko jak Tomasz
chwieję się jak brzoza
tuż przy skrzyżowaniu
kiedy wiatr popycha
niechciana wątpliwość
kamieniuje śmiało
niewiarą wprost z wiary

żeś zmartwychwstał po cichu
bo śmierć Cię nie dotyczy
że wstąpiłeś do Nieba
z ciałem prawdziwie ludzkim
i jesteś tutaj stale
świadomie obecny
pomóż mi pogodzić
bez ciężkiej teologii
- już nie będę Ci w rany palców wkładać.

autor

Mery~

Napisany: 2007-02-28 Dodano: 2007-03-01 21:37:44

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie