Tragedie

Przeszłam wiele, a lat mam zbyt mało
by pozwolili mówić, ci tak zwani dorośli
a sine ręce nie raz opluwano
jak obce twarze, bez uczuć, bez wrażliwości

nie raz nieszczęście przez okno wpadało
wbijając szkło w mokre od łez oczy
nawet nie wiesz jak dziecko cierpiało
gdy oblane potem uczestniczyło w tej przemocy

I choć bez uczuć się dorastało
kochać potrafię i wielkie mam serce
Mówisz że nie masz odwagi - że coś umarło
to nie prawda, choć wielu dotknęło tragedie

autor

sprzedawcamarzen

Napisany: 2008-11-10 Dodano: 2008-11-10 21:52:52

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie