Tribute to Kalaparusha Maurice...

Dziękuję kolejnym komentującym. Szanuję prawo
wszystkich do swoich poglądów, ale również i własnych,
dlatego uważam, że względność wartości poszczególnych
dzieł ma swoje granice. Komercyjny kicz jest zasadą,
która rządzi np. mediami, co jest wręcz oczywiste.

Różnorodność to plus.
Można wybrać, co się lubi.
Komercjalizacja nie pomaga sztuce...
Ostatnio odkryłam artystę młodego pokolenia- Vito
Bambino. To w jaki sposób on podchodzi do muzyki i
tekstów jest ciężko szufladkowalne mz
Pozdrawiam Kornelu :)

Panie Kornelu - wszystko jest względne...
Nie wiem, czy tak naprawdę można mówić o artystach
drugiej klasy.
Jednemu podoba się to, innemu co innego.
Piszę to ja - miłośniczka dobrej muzyki wszelakiego
rodzaju:)
Wszystko jest dobre - jak jest dobre:)

Wiersz świetny.
Pozdrawiam z podobaniem.

Dziękuję Panie Bodku i Marku za komentarze. Zgadzam
się z Tobą Roxi01, tylko że między muzyką z majteczek
w kropeczki, a muzyką Stańki zachodzi mniejszy związek
niż między piernikiem a wiatrakiem. Pozdrawiam
serdecznie.

Świat jest różnorodny, ludzie też.
Jednych kręcą majteczki w kropeczki,
innych kreacje Stańki.

Do zamyślenia nad losem artystów. Pozdrawiam

Piekny hold, Kornelu.

Dolaczam do refleksji Jastrza.

Pozdrawiam z noworocznymi serdecznymi zyczeniami. :)

mariat, kiedy słynny perkusista jazzowy Buddy Rich był
przyjmowany do szpitala i zapytano go czy jest na coś
uczulony, to odpowiedział , "tak, na muzykę country".
Zapewniam cię, że wykonawcy jazzu mają swoją publikę,
a "granie pod pieprzoną publikę" jest w wierszu
obrazem komercji, która zawsze dla jazzmenów stanowiła
największą obelgę. Takich problemów raczej nie mają
wykonawcy telewizyjnych piosenek
pop-romantyczno-głupawych, których główną zaletą jest
to, że je znamy.

oj nieładnie, nieładnie...
Pieprzona publika - a gdyby nie ona, to po co komu
scena?

Odwieczny dylemat artystów - czy sztuka ma być
emanacją tego co w nas, czy towarem użytkowym dla
(zazwyczaj mniej wrażliwej) publiczności. A więc czy
uprawiać sztukę, czy rzemiosło artystyczne.

Życie i ludzi dzieli się na różne klasy, artystów
także. Co do nich czasem to uzasadnione.
Pozdrawiam Halina

Wiersz pozostawia czytelnika w zadumie nad zmiennością
losu utalentowanych artystów. Wielu z nich zgubiły
używki.
Pięknie uwieczniłeś zmarłego muzyka.
Pozdrawiam noworocznie:)

Dziękuję za komentarz. W tytule jest po prostu imię
(imiona) i nazwisko muzyka jazzowego.

Nie rozumiem tytułu, za to treść już tak. Jest pełna
głębokich refleksji na temat życia i sztuki, w tym
artystów drugiej klasy.
(+)