Trudna akceptacja
Polubić siebie... tak ciężko,
Znienawidzić zaś tak lekko.
Czujesz się bez wartości,
Wiesz o swej szybkiej przemijalności.
Trudno popatrzeć rano w lustro,
Żadnych uczuć, ciągle pusto.
Jesteś tak zwyczajnie zwykły,
Mogą zmienić to jedynie sny.
Nikt nie zapamięta nawet imienia,
Bo jak by tak było to tylko w
marzeniach.
Więc...
Przemijasz...
Na zawsze...
Sam...
Komentarze (1)
Piękny wiersz,jednak trzeba wierzyć, że samotności
kres kiedyś nastąpi.Choć sama wiem że trudno w to
wierzyć,ale wiara czasem czyni cuda.