Trudy Naszej Miłości

Dedykacja zamknięta w jednym słowie tak ważnym dla mnie, słowie "Misiak"

Tyle trudu w nas już przebyte,
ile łez w potoku rozmytych?!,
kazdy nowy dzień dławi cieniem wnętrze,
słońce tego lata na szczycie w rozłące.

Nie mogę bez Ciebie tak zbierać tych kwiatów,
co razem szukaliśmy nie kalecząc płatków,
co jak nić jedwabiu na zroszonej twarzy,
w miłosnych objęciach pozwalały marzyć.

Blade cienie ciał w nocy letniej chwili,
jak niezwykła siła mogła czas umilić,
gdy Ty i ja w rozłace na ziemi,
razem szukaliśmy swego szczęscia wsród cieni,
co mrokiem i bólem zakrywały niebo,
nad Tobą w czas trudny gdy nie byłaś ze mną.

Ciągłe wiatry trudu smagały te twarze,
które zawswze były w miłości serc żarze,
i pomimo deszczu zimnej chłodnej nocy,
nikt z nas w obcych oczach nie szukał pomocy.

Wierność dawnym słowom zachowana w ciszy,
nie dała zwątpieniu w sercach tych się ziścić,
i dziś już po tej miłosnej wędrówce,
gdy tak próbujemy opuścić manowce,
potrafimy czule oczyma przemawiać,
i jak serca rota miłość swą obnażać,
nie lekając duszy o marną materię,
co pustym echem, zagłusza misterię,
owej w nas miłości co tak nie strudzona, szukająca miejsca na życie od nowa.

Nie ważne co się stanie dziś, dla Ciebie ten wiersz pozostanie tu na zawsze jako mój akt miłości do Ciebie Claudio.

autor

Isk

Dodano: 2009-03-09 19:08:39

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie