Trzeba minąć - aby nie przeminąć

I upadł Babilon
Rzym i kilka zakonów
z krzyżami na piersi odeszło
podziękownie dla Hammurabiego

i Mickiewicz nie poznał Miłosza
choć pióra jednakowo ciężkie
leżały na kartkach rozgniatając
pamięć słowa

trzykrotnie odbierane mapy
płonęły powstaniami
stolice z przestrzeloną skronią
samobójcy nie żegnały płaczem
kobiety

mijając makijażem czerwonym
rozmyły wypiekami twarzy
miesiąca

a woda wciąż ta sama
poi kamienie strumykami uciekając
z góry rozkłada nogi

tylko ludzkie gasną dni
bez powrotu układane
czasami pod wiatr.

autor

Agape

Dodano: 2006-01-18 00:16:50

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie