TRZY KRYSTYNY
Raz poznałem trzy Krystyny,
Miały w marcu imieniny,
Co najbardziej w tym dziwnego?
Imieniny trzynastego.
Jakie mądre te Krystyny,
Jakie mają mądre miny.
Onieśmiela mnie i wzrusza,
Ta ich poetycka dusza.
Panie Boże, Boże święty,
Rozdawałeś swe talenty,
I Krystynom najwięcej dałeś,
Ale o mnie zapomniałeś!
Pokochałem te Krystyny,
Ale teraz z ich przyczyny,
Jestem cały pełen złości,
Bo to miłość bez wzajemności.
autor
Lolcio
Dodano: 2005-03-11 07:21:48
Ten wiersz przeczytano 802 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.