tutaj
jest tak cicho
słychać jak rosną wąsy
dzikiemu winu
i słychać trzepot skrzydeł
białych aniołów
kreślą kręgi nad gołębikiem
ta cisza niezauważalnie głośna
pozwala nam czytać siebie od nowa
jakby nic się nie stało
jakby nie było dotyku
który zmienił obieg życia
i aktu którego nie można uchylić
potrzebujemy się cofnąć
bez jednej brudniejszej myśli
bez zapijania słów skoczyć dalej
tam gdzie równiną
rozciąga się ziemia
Komentarze (21)
Niezwykły wiersz.
Z ogromnym podobaniem pozdrawiam :)
Wyciszający wiersz :)
Dobrze czasem w ciszy się zatrzymać
Pozdrawiam ciepło :)
Piękny wiersz - cisza w której tak wiele można
usłyszeć :-)
pozdrawiam
Zgadzam się z poprzednikami :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Zachwyciłaś...Pozdrawiam:)
Pięknie napisane. Czasami trudno udawać, że się nic
nie stało.
Pozdrawiam
Bardzo dobry.
Ciekawy i piękny wiersz.Pozdrawiam.
Bardzo na tak!
Gdy obie strony zaangażują się równie mocno jest
szansa na zmiany...
Pozdrawiam Szatynko :)
Chyba wszyscy cofamy się wspomnieniami do miejsc,
które wyjątkowo zostały zapamiętane.
Ciekawy, rozbudzający wyobraźnię wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Przenikliwa kontemplacja. Warto zaakceptować sytuacje
kryzysowe. One się pojawiają, aby nas wzmocnić; w
silnych związkach - mogą działać, jak szczepionka.
Z podobaniem pozdrawiam :)
cofnąć się w te miejsca, gdzie było milej:)
cofnąć się w te miejsca, gdzie było milej:)
Cisza jest najbardziej subtelną formą rozmowy. I
obojętne, czy rozmówcą jest druga osoba, czy natura.
U mnie w wierszu cisza akurat jest plotkarą. Ale kto
jej zabroni?
Pozdrawiam z uśmiechem :):)