Twoje przeznaczenie
Andrzejowi
Twarz wiecznie mokra.
Łzy nie dają się otrzeć.
Żaden wysiłek nie skutkuje.
Nie mam takiej siły,
żeby przywołać Cię
do naszego życia.
Dlatego musisz być
w bolesnej pamięci,
bo Twoim przeznaczeniem
jest bycie ważną częścią
naszej rodziny.
Komentarze (4)
Serce twoje wciąż ten smutek rozrywa
Coś o tym wiem czas zasklepia rany choć my i tak
cierpimy, wszystko nam przypomina bo wciąż kochamy .
Pozostanie na zawsze w Waszej pamięci, teraz już także
w mojej, bo czytając Twoje wiersze przejęłam część
Twojego bólu i rozpaczy...Pozdrawiam Mijo i życzę
miłego poniedziałku...
na szczęście czas zmienia wiele rzeczy