Ty...

Na początek nowej drogi życia. Powstał przypadkiem.

ach...
Pocałunek na me usta
spłynął nie spostrzeżenie,
W twych ramionach
tonąc, narodziłam się
Przez Ciebie, a
teraz zostawiasz mnie.
Jak możesz?
Przecież ja umieram...
Nie widzisz, sądzisz że to nie tragedia.
Co czułeś całując mnie?
Szeptając ciepłe słowa, mówiąc do mnie - kochaj mnie...
Nie!
Masz rację, nie warto
to nie tragedia,
Po tym się wogóle człowiek nie zmienia
A ni też nie umiera...

Wrocław, 28.01.07r.

autor

Justyna_1

Napisany: 2007-01-28 Dodano: 2007-01-28 16:14:22

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie