Tyle za nami I przed nami nocy
Jest taki człowiek co blisko jest serca
Chodzi od okna aż do drzwi pokoju
W głowie mi nagle wszystkie myśli skręca
Potem wiruje i jest pełen zdroju
Znam ciebie jesteś jak ogień i woda
W tajemnych znaczeń mrugnięć twoich oczu
Uśmiech nadziei a jej ciągle szkoda
Tyle za nami i przed nami nocy
Zobacz ja jestem jak ten pomnik z brązu
Ty się meldujesz jesteś na wezwanie
Kto komu powie czy serce czy rozum
Czy obojętność czy to jest kochanie?
Gregorek, 14.3.23
Komentarze (3)
Bądź, jak pomnik z brązu - twardy i wytrwały,
pozdrawiam :)
Z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie.
...a może marzenie?
Jak zawsze pod urokiem wiersza.