tylko liść
i znowu minęła kolejna niedziela
kartę mego życia zapisała smutkiem
czuję się jak drzewo które wiatr potargał
wywiał jego liście z pięknego ogródka
zostałam łodygą kikutem co straszy
nawet łza nie płynie bo już sił brakuje
liście pospadały butwieją po kątach
w kołowrotku życia sensu wypatruję
niezmienne w przyrodzie zachodzą przemiany
dni długich na krótkie przez lata na zmianę
czas zatrze złe ślady zapomni przyczynę
tylko liść bo stary umiera na zimę
autor
aanka
Dodano: 2011-10-25 18:05:28
Ten wiersz przeczytano 758 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
jak to w "kołoworotku życia" raz lepiej, raz
gorzej...ale "czas zatrze złe ślady". Piękny
wiersz.+
Ale wiosną się wszystko... odradza, pięknieje z
radością.. więc życzę by ten trudny okres szybko
minął..
Chociaż smutny to piękny w swoim przekazie. Miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)
Ładny, smutkiem utkany wiersz. Wiosna i tak powróci:)
Pozdrawiam serdecznie:))
Jesień napawa smutkiem. Smutny wiersz. Przyroda rządzi
się swoimi prawami .
"...czuję się jak drzewo które wiatr potargał..."
Piekny wiersz
umiera na zimę wszystko co zielone
rośliny i liście są zbyt delikatne
tak już jest w przyrodzie - zostało stworzone
po wieczność odradza się - w ten sposób umarłym
zostaje życie przedłużone.
Więcej wiary jest jeszcze nadzieja, a po zimie będzie
wiosna. Cieplutko pozdrawiam + zostawiam
Bardzo smutny,refleksyjny wiersz...Niebawem przyjdzie
wiosna i nic nie pozostanie po jesiennej
melancholii...Pozdrawiam serdecznie...
Piękny wiersz,chociaż smutny,ale tylko zima i
przyjdzie wiosna,która potrafi dużo zmienić:)
Pozdrawiam:)
Narzekanie nic nie zmieni, potrzeba działania!
Pozdrawiam!
zaraz uwierzę, że czytam wiersz siedemdziesięciolatki.
Trochę pogody. Optymizm cofa czas o najmniej 25 lat.
Ładny utwór, tylko smutny, niestety.