****
W tej ciszy
ciszy bezmiernej
dopada mnie ból
tęsknoty
a czarna noc
otula bezpiecznie
ramionami
w jej objęciach
mogę być wreszcie
sobą
bez udawania
jaki słaby ze mnie
człowiek...
autor
Mariell
Dodano: 2022-09-11 00:55:37
Ten wiersz przeczytano 1277 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Mamy różne słabości, ale tęsknota nie należy do nich.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Ciekawie, ale nie wiedziałam, że udaje się słabość,
zawsze sądziłam, że prędzej ktoś udaje siłę, nawet,
gdy sił brakuje, smutny, życiowy, przez co prawdziwy
wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobra, życiowa refleksja.
Myślę, że wielu mogłoby się utożsamić z przekazem
Twojego wiersza.
Pozdrawiam
Marek
Ślicznie, dużo tu smutku i tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie :)
Kawalek zycia prosto z serca...:)
Depresyjna strona życia. Wrażliwość ma również słabe
strony i nic się na to nie poradzi. Wiersz, który
poczułem.
Pozdrowionka :):)
Twoja miniatura zasługuje na miano
pozdrawiam
https://www.youtube.com/watch?v=5r5ah1sdxis
https://www.youtube.com/watch?v=8TPdIkqpjMg
Smutna ta cisza, pełna bólu samotności, która jest tak
niezwykle człowiecza, zatem msz wcale nie świadczy o
słabości, lecz o tym, iż jesteśmy po prostu ludźmi,
którzy potrzebują ciepła i bliskości.
Pozdrawiam ciepło.
Wymownie. Chyba napisałabym "bez ukrywania..." zamiast
"bez udawania
jaki słaby ze mnie
człowiek..."
Pozdrawiam:)
Tekst przepełniony smutkiem i tęsknotą...pozdrawiam...
czy tęsknota to słabość? Nie ma się czego wstydzić.
myślę, że powinieneś do 2 pod Twoim wiersza się
zagłębić - to tak jakby te 2 były o Was razem..