***

Mówią:

Motyle żyją przez chwilę,
nim minie miesiąc
cicho odlecą w śmierci dolinę
bardzo daleko - już nie powrócą,
a ja wciąż czuję taniec motyli
na moich ustach... łabędziej szyi.
Taniec rozkoszy
tak, słodko - gorzki, a czasem winny, niby niewinny...
a jednak
Rój pocałunków, jak rój motyli
złoto-czerwonych,
rozkoszą wonnych, bardzo upojnych...
Tańczyły biodra, usta i dłonie...
tańczyło niebo,
ziemia
i ogień...
Do dziś pamiętam - noc była gwiezdna, taka upojna i lekko grzeszna
miłości głodna
a twoje usta niczym motyle budziły żądze
i wciąż są głodne,
całuj więc, całuj - noc taka piękna święta nie święta...


Ty-y. dn. 18.07.2023 r.

//wanda w./-- Wanda Maria Wakulicz//.

autor

wandaw

Napisany: 2023-07-18 Dodano: 2023-07-31 20:49:19

Ten wiersz przeczytano 1063 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie