ubezwłasnowolnienie

ku pamięci Oblubienicy, Oblubieńca i Artysty...

Misternie utkano sieć mojego zniewolenia
Splątano kończyny mocnym węzłem
zatracającym mnie siłą nierozerwalności

Przeklinam dzień i godzinę mego przyjścia
Pomiędzy sępy niszczące ostatnią
Szansę zmiany przędzy w lśniący jedwab wolności
Nic nie pomoże wyrwać się z obłędu ludzkich prawideł

Priorytetem bezwzględność kłamstwa, zszarganie sztuki
Niemoc ubezwłasnowolniła mnie do końca
Trudno wyjść z bagna pełnego dorobku człowieczeństwa

Zabija wypala znieczula zniechęca
Świadomość życia pod dyrektywą psychopatycznego rządcy

Degeneraci władają moim umysłem

Znieważ zniszcz zawładnij kiedy będzie trzeba zabij
Hasła prymitywne acz uskuteczniane przez podwładnych
Podwójnego Pana Nicości władającego berłem nienawiści.

I tak się nie dam będę trwać w tej Sztuce
Dla istoty Tajemnicy Istnienia
Nie zapomnę o pięknie Sprawiedliwości
Zawalczę o chwile tryumfu nad oprawcami niewinnych dusz...

i dla Michała, autora 'Sztuki Wielkiej...'

autor

lady forgetmenot

Napisany: 2007-02-09 Dodano: 2007-02-10 00:31:21

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie