ucieczka marzyciela

Ciemność
I tylko wciąż niknące białe krawędzie życia
Na niebie znaki, że chyba nie mamy żyć
Że nam się tylko to zdaje
Że żyjemy...

Więc spokojnie zamknij zatrwożone tym światem oczy
Jedynie zamarzyć możesz dziś sobie pozwolić
Odnaleźć krainę zagubionych łez
I nie myśleć o życiu i śmierci
Tylko być tak daleko blisko mnie

W miejscu
W którym marzeniami oszukiwałem tak długo świat
Nie ma mnie.

Teraz gdzieś biegnę
Przez wszechświat
I mijam gwiazdy
Ich marzenia
Na oślep biegnąc
Jeszcze wierzę w ten świat którego nigdy nie było pomiędzy naszymi spojrzeniami.

Zakończenie.
To taki sam świat jak zawsze
Moje serce przybite do ściany
A przede mną droga
Która nigdy nie ma końca

autor

Sir Peter Agis

Dodano: 2007-01-02 01:00:22

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie