UCZTA TYSIĄCA NOCY

uczta zmysłowo-intelektualnie-cielesna...

na śnieżnym obrusie
bezpańskiego łoża
para puchowych talerzy


w podniebnych źrenicach
kokardy tęczy
rozwiązywane
szmaragdami morza


patrz
na srebrnych paterach
Bóg nam dotyk serwuje
półksiężycami soczystych mandarynek
smakowicie przybrany


częstuj się
karmiąc zmysły smakiem
ciałem ogrzanych truskawek


śpiewaj palcami
gdy muzyką włosy rozwiane


oddechu szal
zarzuć na moje ramiona
nim Bóg przyniesie
nam kolejne danie


i choćby świt
soplami zadzwonił
uczta wciąż nieskończona

...jak niekończąca się opowieść...

autor

beti027

Napisany: 2007-01-20 Dodano: 2007-01-22 14:41:03

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie