Ufać
Dlaczego ufać mam,
skoro za każdym razem gdy to robię,
tracę kawałek tajemnicy swego umysłu,
niektórzy wyrzucają je,
nic z nich nie wynosząc,
inni drwią nic nie rozumiejąc,
a niektórzy z mymi myślami odchodzą i
pozostawiają mnie sam na sam z nieprzespaną
nocą...
autor
Laurencja
Dodano: 2013-05-06 21:26:25
Ten wiersz przeczytano 1048 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
nie ufając nikomu, zamykamy sobie drzwi do
spełnienia...
wszystkim - miało być.
Taki już ten świat.Nigdy wszystkie i we wszystkim nie
dogodzisz. Podoba mi się.Pozdrawiam .
zaufanie i otwartość prowadzą do bliskości :)
Z tym ufaniem bywa różnie,
wiersz mi się podoba. Pozdrawiam.
I żeby jeszcze ta nieprzespana noc, miała jego
imię:))))Podoba mi się ta refleksja:)))))
Ciekawe przesłanie!
Dobranoc!
"niektórzy z mymi myślami odchodzą i pozostawiają mnie
sam na sam z nieprzespaną nocą..." - bardzo ładne :)
pozdrawiam
inni drwią nic nie rozumiejąc,
a niektórzy z mymi myślami odchodzą i pozostawiają
mnie sam na sam z nieprzespaną nocą...
inni drwią nic nie rozumiejąc,
a niektórzy z mymi myślami odchodzą i pozostawiają
mnie sam na sam z nieprzespaną nocą...
nie ufać, nie ufać... NIE UFAĆ - nie zasługują, pójdą
i zostawią...bardzo dobry temat - gratuluję.
Na zaufanie trzeba sobie zasłużyć... pozdrawiam
Czasami warto zaufać. Dobranoc