Ludzie
W ciemnym morzu niewiedzy
Płynie człowiek z światełkiem wiedzy
Płynie wymyśla rzeczy
Posiadł ogień, wstrzymał wodę
Skruszył skałę, wyrżnął las
W atmosferę wpuścił gaz
Płynie dalej, już całym stadem
Zachwyca się mętnym wszechświatem
Uczy się ujarzmiać energię
Rośnie w betonowo stalową potęgę
Pozostawiając za sobą zniszczenia wstęgę
Komentarze (2)
Nie zgadzam się z pysią, bo z wiersza tylko temat jest
tu dobry. Cała zaś reszta , na szczęście to tylko moje
zdanie, nadaje się jako materiał na wiersz. Podpowiem:
Czytaj innych poetów, Tych uznanych i tych z beja.
Każdy ma jakieś przesłanie i wielu robi to dobrze...
Tobie jeszcze trochę brakuje warsztatu.
Bardzo źle się czyta na początku już rym " niewiedzy-
wiedzy" To samo , tylko z przedrostkiem. Potem zaś
rymu nie ma wcale, by na końcu strofy zrobić coś
takiego , jak rym pochodzący jeszcze z disco polo, (
tego typu rymy, męskie i to niedokładne, są bolączką w
naszym świecie, wykożystywane przez raperów i co
gorszych piosenkarzy). Jedynie na końcu wiersza , w
ostatnich dwóch wersach masz ładny rym rzeński , Co
do środków stylistycznych, na razie bez uwag,
Powodzenia w kolejnych wierszach, czekam na twoje
skrzydła!
oj naprawdę bardzo smutny wiersz... człowiek ze swoim
postępem dąży do samozniszczenia. Bardzo dobry wiersz